Αλφαβητάριο, το βιβλίο για τα «πρωτάκια» που άντεξε στο χρόνο και μεγάλωσε γενιές Ελλήνων
Το πρώτο αναγνωστικό με το όνομα, Αλφαβητάριο, κυκλοφόρησε το 1919 και ήταν μέρος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Ελευθέριου Βενιζέλου, σύμφωνα με την οποία η δημοτική γλώσσα θα διδασκόταν στα σχολεία.
Το πρώτο αναγνωστικό με το όνομα, Αλφαβητάριο, κυκλοφόρησε το 1919
Ηταν μέρος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης του Ελευθέριου Βενιζέλου
Θα διδασκόταν η δημοτική γλώσσα στα σχολεία.
Το πιο γνωστό και αγαπημένο αναγνωστικό είναι αυτό του 1955
Το «Αλφαβητάριον» αυτό απεικονίζε στο εξώφυλλό του δυο παιδάκια αγκαλιασμένα να διαβάζουν
Αυτό το Αλφαβητάριο παρέμεινε στα σχολεία έως το 1974
Μετά το αντικατέστησε, «Η γλώσσα μου».
Τα παιδάκια στο εξώφυλλο είναι ντυμένα με την τότε σχολική ενδυμασία, με το χαρακτηριστικό μπλε και άσπρο
Η ποδιά και ο γιακάς, που αντιστοιχούσαν στα χρώματα της ελληνικής σημαίας….
Το αγαπημένο αυτό αναγνωστικό των Γ.Σακκά και Ι.Κ. Γιανέλη , παρακολουθεί τη ζωή μιας μικροαστικής οικογένειας
Ο μπαμπάς Θωμάς, η Άννα , η μητέρα Φανή
ο Ρήγας, Νίνα, η Λόλα , είναι μερικοί από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου.
Η πιο διάσημη βέβαια είναι η Λόλα και το μήλο της.
Η Λόλα ήταν η πρωταγωνίστρια του προηγούμενου αναγνωστικού του 1949
Τα δύο αναγνωστικά φιλοτέχνησε ο Κώστας Γραμματόπουλος
Η Λόλα, που είχε γίνει αγαπημένη ηρωίδα των μαθητών, διατηρήθηκε και στις δύο εκδόσεις.
Έλλη, να ένα μήλο. Λόλα, να ένα άλλο
Έλλη, να ένα μήλο. Λόλα, να ένα άλλο , έγραφε το Αλφαβητάριο στη σελίδα που οι μικροί μαθητές διδάσκονταν το γράμμα μι «μ»
Εκτός από ανάγνωση, το αναγνωστικό μάθαινε στα παιδιά της Α’ δημοτικού και κανόνες καλής συμπεριφοράς
Επίσης για τη ζωή μέσα στην οικογένεια
«Τικ Τακ, τικ-τακ, χτυπά το ωρολόγι. Χτυπά σαν να λέει: Ώρα οχτώ Καληνύχτα»
Διαφήμιση
Να και η δασκάλα , είναι στην έδρα της . Να και τα παιδιά .
– Παίρνω το μπαστούνι και σας κυνηγώ .
– Κάνει κρύο παγωνιά , θέλω τζάκι και γωνιά .
Mάνα μ’, σγουρός βασιλικός, πλατύφυλλος και δροσερός. Mάνα μου, ποιος τον πότιζε,και ποιος τον κορφολόιζε;
Πέταξε κλώνους και κλωνιά και σκέπασε τη γειτονιά, και σκέπασε και μένανε, που μ’ έχει η μάνα μ’ ένανε.
«Φεγγαράκι φωτεινό,φέγγει ἀπὸ τὸν οὐρανό.Σὰν καντήλι κάθε βράδυ,φέγγει μέσα στὸ σκοτάδι»
