Είμαι παντρεμένη εδώ και 6 χρόνια με έναν άντρα που με πεθαίνει σε κάθε ευκαιρία στο ρέψιμο και στο κλ@νίδι. Δεν είμαι υπερβολική. Καθόμαστε να φάμε, αρχίζει κάτι γκρρρρ μακρόσυρτα, πέφτουμε για ύπνο και εκεί αρχίζουν κάτι πρρρρ λες και περνάει υπερηχητικό.Πριν παντρευτούμε τα είχαμε για δύο χρόνια αλλά δεν είχαμε συγκατοικήσει και αυτό ήταν μάλλον το μεγάλο μου λάθος. Μείναμε μαζί μετά το γάμο κα…
Είμαι παντρεμένη εδώ και 6 χρόνια με έναν άντρα που με πεθαίνει σε κάθε ευκαιρία στο ρέψιμο και στο κλ@νίδι. Δεν είμαι υπερβολική. Καθόμαστε να φάμε, αρχίζει κάτι γκρρρρ μακρόσυρτα, πέφτουμε για ύπνο και εκεί αρχίζουν κάτι πρρρρ λες και περνάει υπερηχητικό.
Πριν παντρευτούμε τα είχαμε για δύο χρόνια αλλά δεν είχαμε συγκατοικήσει και αυτό ήταν μάλλον το μεγάλο μου λάθος. Μείναμε μαζί μετά το γάμο και αποκτήσαμε και δύο παιδάκια.
Κατά τα άλλα δεν μπορώ να πω. Είναι ένας ωραίος άντρας που του αρέσει να ντύνεται όμορφα, να γuμνάζεται, προσέχει πολύ την εμφάνισή του αλλά αυτές τις αποκρουστικές του συνήθειες τις έχω βαρεθεί. Κατανοώ απόλυτα ότι και το ρέψιμο και οι π@ρδές είναι φυσικές ανάγκες που όλοι έχουμε αλλά πρέπει να γίνονται με τακτ και διακριτικότητα και όχι τόσο εμφανώς. Όλοι έχουμε αέρια στο στομάχι και το έντερο μας που πρέπει να βγουν αλλά ή το κάνουνε πιο διακριτικά ή πάμε πιο πέρα ή ακόμα καλύτερα τουαλέτα. Δεν είναι ανάγκη να κινδυνεύει να σκιστεί το λαρύγγι ή το αντερό μας, έτσι για να πούμε ότι ξεθυμάναμε.
Το κάνει και δεν τον νοιάζει καθόλου. Του έχω πει ένα εκατομμύριο φορές να σταματήσει να το κάνει, ότι είναι αηδιαστικό και με απωθεί ερωτiκά και σeξουαλικά αλλά δεν μου δίνει καμία σημασία. Το κάνει όταν τρώμε, όταν κοιμόμαστε, όταν κάνουμε σeξ. Στην αρχή το είχαμε πάρει και λίγο ως αστείο αλλά η κατάσταση έχει ξεφύγει και πολύ απλά δεν τον νοιάζει.
Την τελευταία φορά που βγήκα εκτός εαυτού και έγινε ο χαμός στο σπίτι, μου ζήτησε με μισή καρδιά συγγνώμη και μου είπε δεν θα το ξανακάνει αλλά λίγα λεπτά μετά το ξανάκανε. Δεν τον νοιάζει που μένουμε σε πολυκατοικία και τον ακούνε όλοι, δεν τον νοιάζει αν είναι δίπλα σε ανοιχτό παράθυρο ή μπαλκονόπορτα. Έχουμε γίνει ρεζίλι των σκυλιών. Δεν σέβεται ούτε τους γονείς μου, ούτε τους γονείς του όταν έρχονται, ούτε τους καλεσμένους μας, τους κουμπάρους μας, κανέναν. Από τη στιγμή που του ήρθε θα τη ρίξει και όποιον πάρει ο χάρος.
Εκ μέρους μου προσωπικά έχει χαθεί κάθε ερωτισμός. Ούτε σeξ θέλω να κάνουμε, ούτε να φιλιόμαστε ούτε τίποτα. Ο, τι έβρισκα ελκυστικό πάνω του έχει χαθεί με αυτή την βρωμερή του συνήθεια. Και να θέλω να τον φιλήσω φοβάμαι να πλησιάσω τα χείλη μου κοντά στα δικά του μη μου ρίξει κανένα ρέψιμο και το φάω όλο στη μούρη. Είναι σιχαμένος και χυδαίος και αν δεν σταματήσει να το κάνει θα του ‘ρθει το διαζύγιο ουρανοκατέβατο. Στην τελική έχουμε και δύο παιδιά στο σπίτι, που είναι και τα δύο αγόρια. Δεν θέλω μεγαλώνοντας να πάρουν τις κακές συνήθειες του πατέρα τους και να κάνουν τα ίδια μπροστά στις γυναίκες τους. Εγώ μέχρι ενός σημείου είμαι ανεκτική, εκείνες όμως μπορεί να μην είναι και δεν θα το συγχωρήσω ποτέ του άντρα μου αν με αυτό τον τρόπο πάρει στο λαιμό του τα παιδιά μας και τους χαλάσει μελλοντικά την οικογενειακή τους ευτυχία.
Υπάρχει κάποια άλλη γυναίκα που βρίσκεται στη θέση μου; Και αν ναι, πώς το αντιμετωπίζετε; Τι κάνετε για να περιοριστεί έστω; Έχω δοκιμάσει τα πάντα, αλλά συνεχίζει και δεν ξέρω από που θα μου ρθει την επόμενη φορά.
Ανθή
Πηγή: singleparent.gr