Μια συνέντευξη πραγματική κατάθεση ψυχής έδωσε σήμερα 28/9 ο Θανάσης Βισκαδουράκης στην εκπομπή «Ελένη». Ο ηθοποιός μίλησε για τα παιδικά του χρόνια τα οποία τα πέρασε σε ορφανοτροφείο, για τις στερήσεις, τις σχέσεις του με τους γονείς του, αλλά και το πως κατάφερε να ορθοποδήσει στην ενήλικη ζωή του και να διαγράψει καριέρα στον χώρο της υποκριτικής.Δεδομένων των δυσκολιών που έχει περάσει, αντιλ…
Μια συνέντευξη πραγματική κατάθεση ψυχής έδωσε σήμερα 28/9 ο Θανάσης Βισκαδουράκης στην εκπομπή «Ελένη». Ο ηθοποιός μίλησε για τα παιδικά του χρόνια τα οποία τα πέρασε σε ορφανοτροφείο, για τις στερήσεις, τις σχέσεις του με τους γονείς του, αλλά και το πως κατάφερε να ορθοποδήσει στην ενήλικη ζωή του και να διαγράψει καριέρα στον χώρο της υποκριτικής.
Δεδομένων των δυσκολιών που έχει περάσει, αντιλαμβάνεται κανείς το πρόσφατο σοκ του όταν αντιλήφθηκε ότι άγνωστοι του έκλεψαν το αυτοκίνητό του κάτω από το σπίτι του στον Περισσό, το οποίο είχε καταφέρει να αποκτήσει με πολύ κόπο και στερήσεις. Ευτυχώς όλα έληξαν καλώς και το αυτοκίνητο που είχε περάσει τα σύνορα, βρέθηκε μετά από συντονισμένο σχέδιο και προσπάθειες.
Η συγκλονιστική συνέντευξη του Βισκαδουράκη για τα παιδικά του χρόνια
Είπε στην κάμερα της εκπομπής «Ελένη»:
«Το παιδί μου είναι δώρο Θεού. Μετά τη γέννησή του και με τη σύζυγο μου έχω γίνει καλύτερος άνθρωπος, κοιτάω το γιο μου που μεγαλώνει, με λέει μπαμπά και λιώνω. Οι πιο ιερές λέξεις της ζωής είναι να λες μπαμπά και μαμά, λέξεις που δεν τις είπα ποτέ, όλα ξεκινάνε από την οικογένεια. Ήταν δύσκολα τα παιδικά μου χρόνια. Όταν πέθανε η μαμά μου, μωρό παιδί βρέθηκα στο ορφανοτροφείο στη Θήβα. Στο ορφανοτροφείο έμεινα μέχρι την τρίτη λυκείου μέχρι που πήγα Αθήνα για να περάσω περιοδεύων στο στρατό», είπε αρχικά ο Θανάσης Βισκαδουράκης.
Στη συνέχεια ο ηθοποιός συμπλήρωσε: «Ο πατέρας μου πριν πεθάνει μου ζήτησε συγγνώμη, δεν το περίμενα. Στην κηδεία του πατερά μου συνειδητοποίησα ότι μπορεί να απέτυχε ως μπαμπάς αλλά ένωσε τους κωφούς της Ελλάδας. Ο πατέρας μου έκανε το Σωματείο Κωφών το 1945 και είμαι υπερήφανος για αυτόν. Τι να καταφέρει ένας μπαμπάς κωφός με πέντε παιδιά το 1973; Σαν παιδί στερήθηκα τη διασκέδαση, το προνόμιο να ζητάω δώρα, ήμουν μόνος μου. Δεν επιτρεπόταν να ονειρευτώ, υλικά αγαθά δεν υπήρχαν. Δεν μου επιτράπηκε να μάθω αγγλικά ή να σπουδάσω. Αγρίευα όταν με κοίταζαν λυπητερά».
Επιπλέον, ο Θανάσης Βισκαδουράκης για την σχέση του με την θρησκεία και την Εκκλησία σχολίασε: «Από μικρό παιδί αγαπάω την Εκκλησία. Δεν άντεχα τις καλόγριες, έτρωγα πολύ ξύλο. Ήμουν πάντα το παπαδάκι του Αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου. Έδωσα στο παιδί μου το όνομα του Ιερώνυμου γιατί χωρίς αυτόν δεν ξέρω που θα ήμουν».
Τέλος, ο Θανάσης Βισκαδουράκης για την συμμετοχή του στο Survivor είπε: «Μόλις άκουσε η γυναίκα μου τα οικονομικά που έδιναν στο Survivor με έσπρωξε να πάω. Το Survivor μου επαναπροσδιόρισε αυτά που πίστευα, να αγαπώ το απλό και το μικρό».