Η καρδιά της μικρής Χαράς, της θηλυκής σκυλίτσας από τη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν άντεξε με αποτέλεσμα το βράδυ του Μ. Σαββάτου να φύγει από τη ζωή τρομοκρατημένη από τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικάΤα ζώ…
Η καρδιά της μικρής Χαράς, της θηλυκής σκυλίτσας από τη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν άντεξε με αποτέλεσμα το βράδυ του Μ. Σαββάτου να φύγει από τη ζωή τρομοκρατημένη από τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικά
Τα ζώα δεν ανταποκρίνονται στους έντονους κρότους και τους θορύβους σαν αυτούς που προκαλούν τα βεγγαλικά, κάθε Πρωτοχρονιά και Ανάσταση, όπως οι άνθρωπο. Γι’ αυτό και κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες, οι φιλοζωικές οργανώσεις προβαίνουν σε ανακοινώσεις για το τι πρέπει να κάνει ο καθένας, ώστε να προστατέψει το κατοικίδιό του από τον πανικό και τον τρόμο που αναμφίβολα νιώθει.
Σύμφωνα με έρευνα που έχει δει το φως της δημοσιότητας, τα ζώα και ειδικά τα σκυλιά συλλαμβάνουν ήχους μέχρι και 60.000 hz. To αντίστοιχο νούμερο για τους ανθρώπους φτάνει μόλις τα 20.000 hz. Έχοντας αυτά τα στοιχεία ως βάση, μπορούμε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει σε κατοικίδια και μη, το βράδυ της Ανάστασης.
Μια κατάσταση, την οποία η καρδιά της μικρής Χαράς, της θηλυκής σκυλίτσας από τη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν άντεξε με αποτέλεσμα το βράδυ του Μ. Σαββάτου να φύγει από τη ζωή τρομοκρατημένη από τα πυροτεχνήματα και τα βεγγαλικά. Να σημειωθεί ότι η Χαρά, είχε ζήσει ως αδέσποτο για κάποια χρόνια, στη συνέχεια όμως υιοθετήθηκε από οικογένεια, που της έδωσε όλη της την αγάπη.
Κάθε χρόνο χάνονται δεκάδες ζώα από φόβο
«Το βράδυ μετά την Ανάσταση αρκετοί ήταν αυτοί που επικοινώνησαν μαζί μας προκειμένου να αναζητήσουν ζώα που χάθηκαν και δεν μπορούσαν να τα βρουν. Και αρκετοί από τους εθελοντές μας, εντόπισαν τρομοκρατημένα σκυλιά που δεν είχαν ξαναδεί στην περιοχή μας. Υπολογίζω πως επρόκειτο για σκυλιά που έφυγαν πανικόβλητα από τον τόπο που ζουν με άγνωστη κατεύθυνση» αναφέρει στο GRTimes η πρόεδρος του Φιλοζωικού Συλλόγου Ν. Φιλαδέλφειας, Κική Καραθανάση.
«Παλιότερα θυμάμαι που είχαμε περισσότερα αδέσποτα στους δρόμους, κάθε Πρωτοχρονιά και Ανάσταση αναγκαζόμασταν να τους κρεμάμε ταμπελάκια με τηλέφωνα επικοινωνίας, ώστε να μπορέσουμε να τα μαζέψουμε εάν χαθούν από τον θόρυβο των βαρελότων. Ακόμη πιο δύσκολα μάλιστα είναι για τα αδέσποτα που έχουν βρει οικογένειες, αλλά έχουν ζήσει αρκετά έξω για να θεωρήσουν ότι κάτι άσχημο μπορεί να τους συμβεί» προσθέτει.
«Εμείς ως Σωματεία και Οργανώσεις προσπαθούμε να ενημερώσουμε εγκαίρως όσους διαθέτουν κατοικίδια, για το τι πρέπει να κάνουν σε τέτοιες καταστάσεις. Δυστυχώς όμως κάθε χρόνο δεχόμαστε τηλεφωνήματα για να αναζητήσουμε χαμένα σκυλάκια», συμπληρώνει.
Από την πλευρά της, αναφερόμενη στο τι νιώθουν τα ζώα όταν δέχονται ήχους από πυροτεχνήματα, το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Πανελλαδικής Φιλοζωϊκής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, Όλγα Λιάρα, περιγράφει την κατάσταση ως «μετατραυματικό στρες».
«Τα ζώα περιέρχονται σε κατάσταση σοκ, νιώθουν σαν να βομβαρδίζονται και σε κάποιες περιπτώσεις άλλα αφοδεύουν από τον τρόμο τους και άλλα αρχίζουν να τρέχουν πανικόβλητα. Και αυτό δεν είναι πρόβλημα μόνο για κατοικίδια. Σκεφτείτε τι συμβαίνει στα αδέσποτα που τρέχουν πανικόβλητα στους δρόμους και υπάρχει κίνδυνος να χτυπηθούν από αυτοκίνητα. Σκεφτείτε τι συμβαίνει στα άγρια ζώα ή στα πτηνά που φτιάχνουν τις φωλιές τους στα δέντρα. Μιλάμε για καταστροφή» σημειώνει στο GRTimes, η κα. Λιάρα.