Πριν λίγες εβδομάδες, η φίλη μου Έλενα, δημοσίευσε ένα αληθινό περιστατικό που βίωσε με μια πελάτισσα της τράπεζας που εργάζεται. Ευτυχώς η Έλενα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και δεν αγνόησε τα σημάδι…
Πριν λίγες εβδομάδες, η φίλη μου Έλενα, δημοσίευσε ένα αληθινό περιστατικό που βίωσε με μια πελάτισσα της τράπεζας που εργάζεται. Ευτυχώς η Έλενα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος και δεν αγνόησε τα σημάδια που ξεδιπλωθήκαν μπροστά της.
Έδρασε και κάπως έτσι δεν βρέθηκε η κυρία Μαρία να γυρίζει χαμένη στο Παγκράτι για ώρες. Ακόμα χειροτέρα θα μπορούσε να πέσει θύμα ληστείας, ατυχήματος ή δυστυχήματος. Λίγοι όμως έχουν την ενσυναίσθηση να κατανοήσουν πως το άτομο που έχουν απέναντι τους, δεν είναι καλά. Ή έστω πως δεν είναι ο συνηθισμένος εαυτός τους.
Έχουμε συνδέσει την άνοια, μόνο με τα σημάδια απώλειας μνήμης. Ακόμα όμως και η σύγχυση, η μειωμένη συγκέντρωση της προσοχής, οι αλλαγές στη συμπεριφορά και στην προσωπικότητα είναι σημάδια. Η απάθεια, η απομόνωση, η κατάθλιψη. Η απώλεια της ικανότητας να εκτελέσει το άτομο ακόμα και απλές καθημερινές εργασίες. Λανθασμένα τα θεωρούμε όλα αυτά πως γίνονται από τεμπελιά, κούραση ή ως αποτέλεσμα μιας δύσκολης ημέρας. Γιατί είναι συμπεριφορές που έχουν γίνει πάγιες και σταδιακά χειροτερεύουν. Αρνούνται να κάνουν κάτι για αυτό, ακόμη και όταν γνωρίζουν ότι κάτι συμβαίνει.
Αρκετά συμπτώματα είναι παρόμοια και με άλλες ασθένειες, όπως τα εγκεφαλικά επεισόδια, ορμονικές διαταραχές, διατροφικές ανεπάρκειες, κατάθλιψη και αλκοολισμός. Μόνο ένας γιατρός μπορεί να κάνει τη διάγνωση της άνοιας. Όσο πιο έγκαιρη η διάγνωση, τόσο καλυτέρα θα μπορέσει να βοηθήσει τον ασθενή. Μπορεί να μην υπάρχει ακόμα θεραπεία για την άνοια, υπάρχουν όμως μέθοδοι αντιμετώπισης των συμπτωμάτων. Δίνεται η δυνατότητα στο άτομο να αντιμετωπίσει αυτό που έρχεται. Να βάλει σε τάξη τη ζωή του, πριν η ασθένεια κατακλύσει τα πάντα.
Η ιστορία της κυρίας Μαρίας, όπως την κατέγραψε η Έλενα.
Ήρθε στην τράπεζα μια κυρία, τακτική πελάτισσα, ευγενής, καλοστεκούμενη, πάντα περιποιημένη με το φουλαράκι και το ταγεράκι της, γύρω στα 70. Ήθελε να πληρώσει τη ΔΕΗ της, 81€. Μου δίνει το βιβλιάριο της, το φάκελο με το λογαριασμό της ΔΕΗ, και έναν φάκελο με χίλια ευρώ.
Κοντοστέκεται στην πόρτα έξω και με κοιτάει.
Κατάλαβα ότι κάτι πάει εντελώς λάθος..
Μπαίνω στο σύστημα, βρισκω το φάκελο της πάλι, με την ελπίδα να έχει συνδικαιούχο στο λογαριασμό της κάποιον, να καλέσω, να έχει την έννοια της. Ευτυχώς είχε δυο παιδιά. Ενημερώνω την κόρη της. Άμεσα ξεκινάμε να πάμε στο σπίτι της να την βρούμε.
Δεν έχουμε λόγια, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την ενημέρωση! Πριν λίγες μέρες άρχισε να φέρεται παράξενα, την πήγαμε σε γιατρό και μάθαμε ότι είναι στις αρχές άνοιας.
Έπειτα από λίγο με παίρνει πάλι η κόρη της πίσω και μου λέει δεν αναγνωρίζει στην πολυκατοικία σε ποιο διαμέρισμα πρέπει να μπει. Ζήτησε από μια γειτόνισσα που συνάντησε στην είσοδο της πολυκατοικίας να επιστρέψει στην τράπεζα σε σένα, ζήτησε την κοπέλα από την τράπεζα . Σε παρακαλώ κράτησε την εκεί μέχρι να φτάσουμε.
Άνοια.
Ξεκινάς ένα πρωί να πας στην τράπεζα, είσαι η κυρία Μαρία, θέλεις να πληρώσεις 81€ τη ΔΕΗ, μένεις στην οδό σπιτάκι 6 στον 4 όροφο στο Παγκράτι και μέχρι να γυρίσεις ξανά σε αυτό, δεν ξέρεις τι έχεις να κάνεις, ποιος είσαι, που ανήκεις, τι επιθυμείς, που πας, ποιοι σε αγαπάνε ή ποιους αγαπάς.
Ξαφνικά ένας άγνωστος άνθρωπος που έχεις δει 15 φορές στη ζωή σου, είναι το σημείο που λοκαρε(κλείδωσε) ο εγκέφαλος σου και αυτή η πληροφορία απλά σου προσφέρει ασφάλεια και θες να επιστρέψεις εκεί.
Από τύχη σήμερα, χθες, αύριο, δεν είμαστε μια φοβισμένη κυρία Μαρία. Ίσως κάποτε γίνουμε. Ποιος ξέρει. Μακριά από μας αλλά όλα στη ζωή είναι τελικά. Όμως σοκαρίστηκα όταν ειδα πως η ζωή ενός ανθρώπου μοιάζει με έναν φάκελο στην οθόνη του PC(υπολογιστή) μας που κάποιος πάτησε ένα delete(διαγραφή) και τον έστειλε κουβά.Ξαφνικά όλα όσα έκανες, υπήρξες, ένιωσες, είναι μια πληροφορία που διαγράφτηκε σε έναν εγκέφαλο που ξαφνικά για κάποιο λόγο κρασαρε.
Ίσως να πρέπει να αγαπάμε τόσο και να το δείχνουμε.
Που η αγάπη μας να περνά μέχρι το μεδούλι των ανθρώπων μας, να εμπεδωθεί στο DNA τους και να μη βγαίνει από μέσα τους με κανέναν τρόπο. Ίσως πρέπει να χαραχθεί μέσα στη ψυχή τους τόσο έντονα, ώστε αν καμία φορά αναρωτηθούν ποιος είμαι, να είναι σε θέση να πουν. Είμαι αυτός που με αγαπάνε πολύ, η τάδε οικογένεια μου, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου, οι άνθρωποι μου. Και η καρδιά να του δείξει το δρόμο, να μη χαθεί ποτέ συναισθηματικά τουλάχιστον, για το που πρέπει να πηγαίνει.
Κυριά Μαρία όπου κι αν είσαι, ότι κι αν θυμάσαι, εγώ θα θυμάμαι ότι είσαι ένα γλυκύτατο πλάσμα γεμάτο ευγένεια κ καλοσύνη. Μπορεί να μη σε αφήσουν ξανά μόνη να επισκεφτείς το Παγκράτι. Αλλά εγώ δε θα ξεχάσω ποτέ ότι υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που αξίζει να τους γνωρίσεις έστω και λίγο. Και αποτελούν ένα όμορφο μάθημα στο διάβα μας. Μάθημα συμπεριφοράς, καλοσύνης, και πως σ αυτή τη ζωή μπορεί για Χ λόγους να μην ξανά συναντήσεις έναν άνθρωπο., Αλλά να σε έχει κερδίσει με τη γλυκύτητα του εφόρου ζωής. Και θα τον κουβαλάς σαν όμορφη ανάμνηση πάντα μέσα σου και θα γλυκαίνει και σένα.
Ώρα καλή οπού κι αν είσαι. Σε ευχαριστώ.
Εισαγωγικό σημείωμα – επιμέλεια κειμένου: Βογιατζής Ηλίας για newsitamea.gr
Με την ευγενική παραχώρηση του κύριου κειμένου από την φίλη μου Έλενα.
Email επικοινωνίας: [email protected]
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του diaforetiko.gr στο Google News