Με ένα άκρως συγκινητικό κείμενο αποχαιρέτισε τον ανιψιό του ο δημοσιογράφος, Χρήστος Ζαμπούνης.Ο άτυχος νέος επρόκειτο να επιστρέψει το απόγευμα της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη, μα ζήτησε σαν χάρη από τον πατέρα του να καθίσει μία μέρα ακόμη.«Όταν χάνεται το αίμα σου», γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης για τον ανιψιό του, σε ανάρτησή του στο Instagram. Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, ο 26χρονος Σωτήρης Καρα…
Με ένα άκρως συγκινητικό κείμενο αποχαιρέτισε τον ανιψιό του ο δημοσιογράφος, Χρήστος Ζαμπούνης.
- Όπως γνωρίζουμε από την επικαιρότητα ο Σωτήρης Καραγεωργίου βρέθηκε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, για να δει την κοπέλα του.
Ο άτυχος νέος επρόκειτο να επιστρέψει το απόγευμα της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη, μα ζήτησε σαν χάρη από τον πατέρα του να καθίσει μία μέρα ακόμη.
«Όταν χάνεται το αίμα σου», γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης για τον ανιψιό του, σε ανάρτησή του στο Instagram. Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος, ο 26χρονος Σωτήρης Καραγεωργίου βρέθηκε το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, για να δει την κοπέλα του. Επρόκειτο να επιστρέψει το απόγευμα της Δευτέρας στη Θεσσαλονίκη, μα ζήτησε σαν χάρη από τον πατέρα του να καθίσει μία μέρα ακόμη.
- Aυτή η απόφαση αποδείχτηκε μοιραία, αφού βρέθηκε μαζί με έναν φίλο του στο φονικό τρένο το οποίο συγκρούστηκε με εμπορική αμαξοστοιχία στην κοιλάδα των Τεμπών, τα ξημερώματα της 28ης Φεβρουαρίου του 2023.
«Θυμάσαι που με ρωτούσες τις προάλλες, τι κάνει ο ανηψιός σου ο Παοκτσής; Πάει Χρήστο. Εξαϋλώθηκε. Είχαν πάει στην Αθήνα με τον φίλο του τον Αρειανό να δουν τις κοπέλες τους. Την Καθαρά Δευτέρα με πήρε για να με ρωτήσει εάν μπορούσε να μείνει μία ημέρα ακόμη. ‘Φυσικά, γιε μου’, του είπα, «αλλά την Τετάρτη σε περιμένω στην δουλειά”. Ήταν τόσο χαρούμενος”. Παύσις. «Συλλυπητήρια εξάδελφε”. Παύσις. «Οι αλήτες!” Παύσις. Δεν πειράζει. Ο Θεός μού έδωσε πολλά παιδιά και μου πήρε ένα» γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης, περιγράφοντας τη συνομιλία του με τον πατέρα του αδικοχαμένου νέου.
«Έως την προηγουμένη Τρίτη, ουδείς εκ της οικογενείας μας είχε «χαθεί” από βίαιο θάνατο. Η λέξις «χαθεί” –φευ! – δεν χρησιμοποιείται τυχαίως. Η σορός του ανηψιού μου δεν ανευρέθη και έπρεπε ο πρώτος μου εξάδελφος να μεταβεί στην Λάρισα, για να υποβληθεί σε τεστ D.N.A., ούτως ώστε να ταυτοποιηθεί μέλος του σώματος του υιού του, το οποίο σώμα, από ό,τι φαίνεται, είχε απανθρακωθεί» αναφέρει ο κ. Ζαμπούνης, περιγράφοντας ότι, μέχρι τον χαμό του ανιψιού του στα Τέμπη, κανείς από την οικογένειά του δεν είχε χαθεί σε βίαιο θάνατο.
«Η υποτίθεται δημοσία δαπάνη κηδεία ήταν άκρως ιδιωτική. Κυβέρνησις, Hellenic Train, Ο.Σ.Ε. και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, όχι μόνον δεν είχαν στείλει εκπροσώπους, αλλά ούτε καν στεφάνια. Από την μία πλευρά τούς καταλαβαίνει κανείς. Ποίος θα ήθελε να εισπράξει την οργή του κόσμου; Καλύτερα κρυμμένοι ή, έστω, προστατευμένοι στα τηλεοπτικά στούντιο» καταγγέλλει ο Χρήστος Ζαμπούνης για την κηδεία.
«Ένα παιδί ευχάριστο, ανιδιοτελές, ενθουσιώδες, που έδινε και έπαιρνε πολλή αγάπη. Ένας νέος που αντιπροσώπευε την Ελλάδα του μέλλοντος, την Ελλάδα της ενότητος, διότι πόσοι φανατικοί οπαδοί του δικέφαλου αετού έχουν επιστήθιο φίλο οπαδό του Άρεως;» γράφει ο Χρήστος Ζαμπούνης για τον αγαπημένο ανιψιό του.