(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Με σεισμό στη Θεσσαλονίκη, έως και 6,4 Ρίχτερ, απειλούν δύο ενεργά ρήγματα, που βρίσκονται πολύ κοντά στον αστικό ιστό.
(adsbygoogle …
Με σεισμό στη Θεσσαλονίκη, έως και 6,4 Ρίχτερ, απειλούν δύο ενεργά ρήγματα, που βρίσκονται πολύ κοντά στον αστικό ιστό.
Το συμπέρασμα αυτό προέκυψε από μελέτη, που διενεργήθηκε από την ομάδα του αναπληρωτή καθηγητή Τεκτονικής Γεωλογίας, Γεωπεριβάλλοντος και Φυσικών Καταστροφών και διευθυντή του Εργαστηρίου Ορυκτολογίας – Γεωλογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννη Παπανικολάου.
Συγκεκριμένα, αφορά το ρήγμα Ασσήρου – Κριθιάς και τη ζώνη ρήγματος Δρυμού, η οποία σύμφωνα με όσα υπογραμμίζει ο κ. Παπανικολάου στην ιστοσελίδα grtimes, «υπήρχε σε ένα χάρτη της δεκαετίας του ’90 ως ζώνη με πιθανή ενεργή δομή, με τους συναδέλφους να έχουν ενδείξεις για την ύπαρξη του, ωστόσο, τα μέχρι τότε δεδομένα που είχαν στη διάθεσή τους, δεν τους επέτρεπαν να καταλήξουν στο εάν είναι ενεργό ή όχι. Αυτή η μελέτη αποδεικνύει ότι όντως αυτό το ρήγμα είναι ενεργό».
Παράλληλα, ο αναπληρωτής καθηγητής επισημαίνει ότι «τα μεγάλα ρήγματα δημιουργούν πολύ μεγαλύτερες επιπτώσεις και τα εντοπίζεις σαφώς πιο εύκολα. Τα συγκεκριμένα, δίνουν σεισμούς πιο αραιά στο χρόνο. Μάλιστα, στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν αρκετά ρήγματα με χαμηλούς ρυθμούς ολίσθησης, γεγονός που δυσκολεύει τον εντοπισμό τους. Πρέπει να κινηθείς πολύ συγκεκριμένα για να μπορέσεις να τα ανακαλύψεις».
Τα εκτιμώμενα μεγέθη για τον σεισμό
Όπως σημειώνει ο διευθυντής του Εργαστηρίου Ορυκτολογίας – Γεωλογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών «τα μέγιστα σεισμικά μεγέθη εκτιμώνται έως 6,2 με 6,4 βαθμούς, με εξαίρεση την πιο ακραία πιθανότητα εμπλοκής και της ζώνης Γερακαρού – Λητής για τον Δρυμό. Τα τελευταία γεγονότα, έχουν χρονολογηθεί πριν από περίπου 4.000 χρόνια γι’ αυτό και δεν έχουν αποτυπωθεί στην ιστορική σεισμικότητα».
Και συμπληρώνει ότι «αν και τα δύο ρήγματα βρίσκονται πολύ κοντά στον πολεοδομικό ιστό της Θεσσαλονίκης (περίπου 20 με 25χλμ), λόγω της αντίρροπης κλίσης τους προς την πόλη (το ένα κινείται προς τον Βορρά και το δεύτερο Βορειοανατολικά), δεν αναμένεται να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές σε πιθανή επαναδραστηριοποίησή τους».
Όσον αφορά τα οφέλη της έρευνας, ο Γιάννης Παπανικολάου τονίζει πως «είναι καλό να γνωρίζουμε ότι πρόκειται για δύο σεισμικές πηγές που πλέον ξέρουμε ακριβώς και το που βρίσκονται και πότε έδρασαν. Είναι καλό που γνωρίζουμε ότι δίνουν αραιά στο χρόνο σεισμό. Χρειάζεται βέβαια μια εγρήγορση, καθώς αυξάνεται η ποσοτικοποίηση των σεισμών που μπορούμε να περιμένουμε στο μέλλον, όμως, ταυτόχρονα αποτελεί και χρήσιμο εργαλείο για τυχόν επέκταση των πολεοδομικών στοιχείων. Σ’ αυτά τα σημεία δεν πρέπει να υπάρχει οικιστική και βιομηχανική ζώνη. Στο πλαίσιο αυτό, τέτοιου είδους μελέτες μας βοηθούν αφάνταστα».