(adsbygoogle = window.adsbygoogle || []).push({});
Ο Γιώργος Χρανιώτης προχώρησε σε μία μακροσκελή ανάρτηση μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, όπου και περιγράφει τις δυσκολίες …
Ο Γιώργος Χρανιώτης προχώρησε σε μία μακροσκελή ανάρτηση μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram, όπου και περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τον τελευταίο καιρό.
Ο ηθοποιός αναφέρεται στην κατάσταση που βιώνει λόγω της επιδημιoλογικής κατάστασης που επικρατεί στη χώρα τις τελευταίες ημέρες, μιλώντας για τον «φόβο» που υπάρχει.
Γιώργος Χρανιώτης: Η δύσκολη κατάσταση που βιώνει τις τελευταίες μέρες
Ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει: «Μάλλον τις τελευταίες μέρες είμαι στα χειρότερα μου. Κοιμάμαι πολύ, τρώω λίγο, δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου και κάνω υπερπροσπάθειες να πάω στην θάλασσα μου, που με ξέρει και με γαληνεύει. Για λίγο. Μετά τα ίδια. Αυτό που ζούμε μου φταίει. Μου φταίει ο φόβος που είναι γύρω μας, σαν ένας άλλος ιός που όταν σε προσβάλλει δεν σε σκοτώνει ακριβώς, αλλά σε βασανίζει λίγο, σιγά σιγά, σαδιστικά μέχρι να σε δει να σέρνεσαι.
Παντού φόβος. Φόβος για μας, για τους αγαπημένους μας, για τα παιδιά και τους γονείς μας, φόβος για το αν θα ζήσουμε και πόσο. Εγώ δεν θέλω να φοβάμαι όμως ούτε το αν, ούτε το πόσο. Αν ανέχομαι να φοβηθώ κάτι είναι το πώς. Και το πώς είναι στο χέρι μας. Και γι’ αυτό χαμογέλασα λίγο σήμερα και κάπως στυλώθηκα, γιατί συνειδητοποίησα ότι η σχέση που έχουμε με τα πράγματα, η σχέση που έχουμε με τους ανθρώπους, με τα ζώα και με την φύση, η σχέση αυτή είναι που καθορίζει την σχέση μας με αυτό το πράγμα που αποκαλείται ζωή.
Και η σχέση μας με την ζωή μας είναι η σημαντικότερη σχέση. Αυτά τα δύο παιδιά ανέπτυξαν μέσα σε δευτερόλεπτα μια σχέση. Κράτησαν μια στιγμή που θα ναι αιώνια στις ζωές τους. Μια συμπυκνωμένη -γεμάτη ζωή-και ανθρωπιά στιγμή. Και έτσι κάπως ο κόσμος γίνεται πιο υποφερτός. Κι έτσι κάπως κι εγώ θα σηκωθώ απ’ τον καναπέ μου και θα βγω να λιαστώ και να αντιμετωπίσω τον κόσμο, προσπαθώντας αν μου δοθεί η ευκαιρία -που θα μου δοθεί – να κάνω κάτι που θα ναι ανθρώπινο. Χωρίς φόβο, με πολύ πάθος».